یادآوری

آدیمزاد قبل از به دنیا آمدن عاشق همه خوبیهاست؛ بعد همه را فراموش میکند و به دنیا می آید. بناست کم کم با مواجهه با آیات و نشانه های خدا تمام علاقه های فراموش شده خود را بیاد بیاورد. بزرگترین نشانه خدا که میتواند ما را به یاد عالی ترین دوست داشتینهای خوبمان بیاندازد؛ حضرت علی علیه السلام است.

لازمه رشد معنوی

برای رشد معنوی نیاز به برنامه روزانه تفکر داریم. باید به صورت مستمر و منظم درباره موضوعات مهم بیاندیشیم و الا دچار بیماری غفلت میشویم. نباید تفکر و توجه را به شرایط و یا تمایل واگذار کنیم. توجه یافتن و توجه درباره مرگ و معاد؛ نعمات خدا و معصیت های ما و .. برنامه روزانه میخواهد.

پایان فرصت

مرگ پایان زندگی نیست؛ پایان فرصت است. پایان فرصت مسابقه؛ فرصت رشد؛ فرصت پرواز. ولی پایان فرصت بودن نیست. ما خواهیم ماند با نتایجی که به دست آورده ایم و فرصت هایی که از دست داده ایم و دیگر باز نخواهند گشت.البته پس از مرگ یک فرصت جاودانه خواهیم داشت برای لذت بردن از جوایز مسابقه.

جدی نگیرید؛ جدی بازی کنید!

ما زندگی خود را با بازی شروع میکنیم. آنچه در بازیهای دوران کودکی وجود دارد تماما در طول زندگی ما جاری است. معماها، تلاشها، هیجانها، رقابتها، قهرها، آشتیها و ...زندگی ما را شبیه بازیهای کودکانه میکند. اما مهم ترین درسی که باید از بازیهای دوران کودکی بگیریم این است که جدی نگیریم!