زندگی یعنی ..

زندگی شبیه یک مسابقه برای بردن است تا یک مبارزه برای ماندن. زندگی تلاش برای فرار از نابودی نیست، تلاش برای برد است. زندگی تلاش برای بهترین انتخاب است نه ماندن سر دوراهی حیات و نابودی. مگر اینکه ما خود را در آستانه نابودی قرار دهیم و الا امتحانات خدا برای معین کردن بهترین هاست.

مسابقه ای به نام زندگی!

زندگی مسابقه ایست که اکثر جوایزش را در عالم آخرت میدهند. بدون توجه به عالم آخرت نمیشود نمیتوان به هیچ حدی از زندگی راضی شد. البته بعضیها طبعا آدم قانعی هستند و یا تسلیم کمبود های دنیا میشوند. ولی بالا تر از اینگونه قتاعت ها آن است که ایمان به آخرت، تو را به حداقل ها در این دنیا قانع نماید.

یکمی خودخواهی هم خوبه ها

خودخواهی همیشه بد نیست. معمولا در مرحله اول باید خودخواهانه در برابر وسوسه های ابلیس ایستاد. حتی خودخواهانه هم می توان به خداپرستی پرداخت، چون تمام منافع ما در گرو عبودیت است و تمام وسوسه های شیطان به ضرر ماست. در مرحله بعد باید از همین خودخواهی هم عبور کرد و عاشقانه بندگی کرد.

بندگی عاشقانه

اگر بتوانیم به نیازهای مادی خود علاقه پیدا نکنیم خیلی رها میشویم و رشد خواهیم کرد. نیازهای مادی را باید برطرف کرد اما اگر به آنها علاقه پیدا کنیم اسیر میشویم. ولی اگر بتوانیم به نیازهای معنوی خود علاقه هم پیدا کنیم خیلی رشد خواهیم کرد. علاقه به نیازهای معنوی یعنی بندگی عاشقانه.

تاثیر تجمع خوبان

تجمع آدمهای خوب در کنار هم و همدلی، همصدایی و همکاری آنها با یکدیگر مهمترین منبع تولید قدرت حق و نور معنویت در عالم است. در حالیکه اهل باطل هرقدر دور هم جمع شوند اثر چندانی در عالم ندارند. هرچه قدر این تجمع بیشتر باشد معجزات بزرگتری می آفریند. مثل تجمع پیاده روی اربعین در کربلا.

مهربانی

مهربانی کردن جدا از دلنشین بودن یک روش تربیتی هم بحساب می آید. وقتی به کسی مهربانی میکنی یعنی به او میگویی تو هنوز فرصت بازگشت داری، نیازی نیست از رفتار بدت دفاع کنی، میتوانی با آرامش به بد بودن رفتارت فکر کنی و به این نتیجه برسی که رفتار بدی داشتی و برای اصلاحت روی کمکم حساب کن.

رحمت خدا واجب تر از هوا!

نیاز ما به رحمت خدا بیشتر از نیاز ما به آب و هواست. شاید به همین دلیل باید در آغاز هر کاری ذکر بسم الله الرحمن الرحیم را بر دل و زبان جاری کرد. اگر خدا به ما رحم نکند قوانین هستی ما را له خواهند کرد. همان قوانینی که باعث استحکام حیاتند و اگر نباشند نمیشود در این دنیا زندگی کرد.

جهاد و زیارت !

زیارت مزار امام حسین ع میتواند در حد بهره برداری حضوری از امام ع نورانیت بیاورد. گاهی این زیارت مانند نصرت امام ع در زمان حیاتش ارزش دارد و الا در برخی روایات در حد جهاد در راه خدا و بلکه بالاتر از آن ذکر نمیشد. البته معلوم است که هیچگاه نباید جهاد را به خاطر زیارت صرف ترک کرد.

نشانه اخلاص،تبلیغ محبوب!

اگر از عالم خودنمایی بیرون بیاییم، وارد عالم خلوص خواهیم شد. در آن عالم تمام شوق و ذوق ما این خواهد بود که محبوب خود را به دیگران نشان دهیم، نه خود را. خوبانی که میخواستند محبوب را معرفی کنند و ناخواسته خودشان هم شناخته شدند، از این مطلب رنجورند و به دلیل این رنج، اجر مضاعف هم میبرند.

خودتو گول نزن !

با هر عبادت و کار خیری انسان میتواند خود را فریب بدهد. با هر خصلت خوبی انسان میتواند گول بخورد که آدم خوبی است و به مقصد رسیده است. مهمترین عامل اشتباهات آدمهای خوب، همین جور خودشیفتگیها است. ما نباید کسی را در خودشیفتگی کمک کنیم.