حرکت جز لاینفک حیات آدمی است. اگر به سوی بهتر شدن در حرکت نباشیم به سوی بدتر شدن میرویم. ایستایی در حیات معنا ندارد. ما مجبوریم هر لحظه به سوی خوبتر شدن حرکت کنیم و الا ناخواسته وضعمان بدتر خواهد شد. اهمیت مغفرت پروردگار در این است که دائما سقوط ما را جبران میکند تا نابود نشویم.