غم، علامت یک نقص بزرگ در روح انسان است. غم بیمار کننده و کسالت آور نتیجه نداشتن دلخوشیهای معنوی است. تمام دلخوشی های معنوی انسان خود خداست و دیدار اولیا خدا و حضور در بهشت و رضوان الهی و نیز انجام کار مخلصانه برای خدا. دائما روح ما نیازمند نشاط معنوی است.