لازمه رشد معنوی

برای رشد معنوی نیاز به برنامه روزانه تفکر داریم. باید به صورت مستمر و منظم درباره موضوعات مهم بیاندیشیم و الا دچار بیماری غفلت میشویم. نباید تفکر و توجه را به شرایط و یا تمایل واگذار کنیم. توجه یافتن و توجه درباره مرگ و معاد؛ نعمات خدا و معصیت های ما و .. برنامه روزانه میخواهد.

پایان فرصت

مرگ پایان زندگی نیست؛ پایان فرصت است. پایان فرصت مسابقه؛ فرصت رشد؛ فرصت پرواز. ولی پایان فرصت بودن نیست. ما خواهیم ماند با نتایجی که به دست آورده ایم و فرصت هایی که از دست داده ایم و دیگر باز نخواهند گشت.البته پس از مرگ یک فرصت جاودانه خواهیم داشت برای لذت بردن از جوایز مسابقه.

جدی نگیرید؛ جدی بازی کنید!

ما زندگی خود را با بازی شروع میکنیم. آنچه در بازیهای دوران کودکی وجود دارد تماما در طول زندگی ما جاری است. معماها، تلاشها، هیجانها، رقابتها، قهرها، آشتیها و ...زندگی ما را شبیه بازیهای کودکانه میکند. اما مهم ترین درسی که باید از بازیهای دوران کودکی بگیریم این است که جدی نگیریم!

تکبر پنهان

بدی حسادت این است که میتواند بیش از دیگر رذائل اخلاقی در وجود انسان پنهان شود. حتی خود را در رفتار های خوب مثل دلسوزی های نابجا یا غیر مخلصانه نشان میدهد. کسی اهل محاسبه نباشد هیچگاه از حسادت پنهان خود آگاه نمیشود. باید همیشه برتریهای دیگران را بپذیریم تا مطمئن بشویم حسادت نداریم.

گناه آدم های خوب

اگر بخواهی عبد باشی، اول باید گناه نکنی. بعد بی گناه که شدی، برای گناهان زیادی گریه خواهی کرد. گناه شکری که هیچ گاه نمیتوانی به جا آوری. گناه ادا نکردن حق بندگی. گناه خود را گناهکار ندیدن. گناه فاصله زیادی که با او داری و گناهانب که فقط آدم های خوب آن را درک میکنند و نیمه های شب به خاطرش هق هق گریه میکنند.

رنج، امتحانی برای رشد

در رنج ها به جای این که دنبال مقصر خیالی بگردیم و کینه توزی کنیم؛ باید حتی المقدور مقصرین واقعی را هم ببخشیم. اگر تا میتوانیم برای عامل رنج های خود راه فرار پیدا کنیم؛ راه نجات ما هم راحت تر پیدا خواهد شد. چون اساسا باید رنجهایمان را امتحان خدا برای رشد خود بدانیم.

محبوب خدا

علاقه خدا به ما بیشتر از آن است که اجازه بدهد به راحتی خود را نابود کنیم، یا کسی به سهولت ما را خراب کند. او میداند ما کسی را غیر او نداریم که حمایت و هدایتمان کند. خدا اساسا ما را از سر علاقه آفریده و هر کسی میتواند در زندگی خود ببیند که خدا چگونه مانع از خراب شدن بنده اش میشود.

تأثیر مبارزه با نفس بر تحصیل علم

اکثر آدم ها با استعدادند ولی در اثر بی حوصله بودن و یا تمرکز نداشتن؛ توانایی تحصیل یا کار علمی را از دست میدهند. بی حوصله بودن و تمرکز نداشتن اکثرا ناشی از عدم توانایی افراد در مخالفت با هوای نفس است. وقتی انسان مخالفتی با دلبخواهی های خود نداشته باشد؛ ضعیف میشود و حواس پرتی پیدا میکند.

دیدن

دیدن مانند غذا خوردن است، هر چیزی را ببینی گویی آن را میل میکنی. خدا فرموده است انسان باید به طعام خود نگاه کند. یعنی ببیند چه چیزی وارد روحش میشود. دیدن، عبور صحنه ها از جلوی چشم ما نیست. هر چیزی را مبینیم با همه آلودگیها و پاکیها وارد روح ما میشود و به سادگی بیرون نمیرود.

نشاط معنوی چگونه به دست می‌آید؟

هیچ چیز جای نشاط معنوی را نمیگیرد. نشاط مادی و عاطفی در اثر ورزش یا موفقیت در ارتباط های انسانی هم نمیتواند به اندازه نشاط معنوی لذت بخش باشد.نشاط معنوی از کجا ناشی میشود؟ وقتی کمی با خدا مناجات میکنی، وقتی با اطاعت و با فداکاری و مبارزه با نفس، خدا را از خود راضی میکنی، این نشاط به دست می آید.