خانواده

در خانواده، یک زن و مرد، با تفوت های ساختاری و مهم، در کنار یکدیگر قرار میگیرند که باعث شیرینی ها و تلخی هایی میشود. شما اگر این مسئله را پیش بینی نکرده باشید، نه استعداد برخورداری از شیرینی هایش را خواهید داشت و نه ظرفیت تحمل و برخورد مناسب با تلخی هایش را پیدا میکنید.

هنر برای حقیقت

هنر بیش از آن که زبان واقعیت باشد، زبان بیان حقیقت است و نقص علم را برای بیان حقیقت جبران میکند. هنرمند اگر اهل درک حقائق باشد از واقعیتها نیز برای بیان حقائق استفاده خواهد کرد و الا در واقعیت ها سردرگم میشود و حقیقت را رها میکند. یکی از مهم ترین حقائق عالم، معنا داری و هدف واقعیت هاست.

بازداشتگاه

تقوا بازداشتگاه نفس و زندانی است بسیار بزرگتر و آبادتر از دنیایی که در آن زندگی میکنیم و میل رهایی در آن را داریم. با ورود به عمق این بازداشتگاه به جهان تازه و لذت بخشی وارد میشویم که دیگر هرگز هوس بیرون رفتن از آن را پیدا نخواهیم کرد. بیایید به جرم خدا پرستی به زندان تقوا برویم.

زشت تر از گناه

آنچه بیشتر از ترک گناه مهم است، تواضع به پروردگار و آنچه از گناه زشت تر است، تکبر به خداوند متعال است. زشتی گناه بیشتر به این دلیل است که نافرمانی خداست والا معلوم است که گناه به خودی خود برای انسان ضرر دارد. همچنانی که زیبایی کار خوب بیشتر به دلیل اطاعت از خداست نه فوائد طبیعی آن.

حیرت آور ترین پدیده عالم

حیرت آور ترین پدیده عالم عظمت مخلوقات خدا نیست ؛ چرا که ناشی از قدرت خداست و این چندان تعجب ندارد. آنچه بیش از هر موضوع در عالم موجب حیرت است ، علاقه وافر این خدای با عظمت و پرقدرت به انسان است که موجب شده تمام عالم را برای او بیافریند و تمام اولیا و ملائک را در خدمت او قرار دهد.

باور و بدن

میان بدن و باور رابطه ای عمیق برقرار است. مانند اینکه غذای حرام و حتی شبهه ناک بر باورهای انسان تاثیر منفی دارد. شستن بخشی از بدن در وضو، حرکات بدن در نماز و گرسنگی در روز ها از جمله نمونه های فراوان این رابطه هستند. باید به این رابطه توجه کنیم و بدن را برای رشد روح به کار بگیریم.

زندگی جاودانه

خدا مهربانتر از آن است که به ما یکبار فرصت زندگی بدهد و در حالی که بنده اش را عاشق وجود آفریده، دوران کوتاهی به ما مهلت حیات بدهد. دنیا دستگرمی است و الا ما برای همیشه زندگی خواهیم کرد و برای همیشه سرگرم زیبایی های عالم خواهیم بود. در دنیا بناست سطح زندگی جاودانه خود را معین کنیم.

انسان های آخرتگرا

اندیشیدن درباره حیات آخرت، انرژی ، نشاط و قدرت فوق العاده برای زندگی میدهد. تفکر درباره زندگی پس از مرگ، ما را مشتاق و منتظر حضور در آخرت میکند و عبور از دالان مرگ را برای انسان آسان مینماید. کسی که آخرتگرا باشد، اسیر تلخ و شیرین دنیا نمیشود و از درون آباد و نیرومند میشود.

خودمان را بشناسیم

نگاه زیادی به زندگی دیگران ، بیشتر از آن که ما را از دیگران باخبر بکند، ما را از خودمان بی خبر خواهد کرد. در حالی که هر چه بیشتر به خودمان نگاه کنیم و از خودمان خبردار شویم، بیشتر از احوال دیگران خبردار خواهیم شد. کسی که از حال خودش بی خبر باشد به حال کسی مفید نمیشود و دیگران را نمیشناسد.

دنیا ما را راضی نخواهد کرد

دنیا به صورتی طراحی شده که هیچگاه انسان را راضی نمیکند. آدم های باهوش سعی میکنند دنیا را به میل خود دربیاورند. ولی دنیا به صورتی مدیریت و مقدر میشود که اجازه نمیدهد مانند بهشت راحت باشیم. باید باور کرد دنیا هیچگاه بطور کامل به کام ما نخواهد بود و تنها محل عبور و امتحان است.