ارتباط عاطفی با مهربان‌ترین ولی خدا

پیامبر اکرم (ص) مهرباترین ولی خدا در جهان است، به همین دلیل خداوند ایشان را رحمة للعالمین نامیده است. اگر تامل کنیم و بتوانیم با آن شخصیت بی نظیر و پر مهر ارتباط عاطفی برقرار کنیم، رحمت و مهربانی او را احساس خواهیم کرد. اینکه او ناظر اعمال ماست، همه از سر محبت است و اساسا پیام رسانی او از سر محبت بوده است.

وابستگی

وابستگی به هر چیزی برای انسان ضرر دارد. چه انسان آن را داشته باشد و چه نداشته باشد. تنها وابستگی مفید در عالم، وابستگی به خدا و اولیا خداست. اگر علاقه خود را به خدا و اولیائش در حد وابستگی بالا ببریم، تازه طعم زندگی و عشق را خواهیم چشید و از تنهایی و افسردگی خارج خواهیم شد.

امام دل

همان طور که حاکمیت امام در جامعه موجب برقراری عدالت میشود، حاکم بودن امام در قلب یک انسان هم موجب تعادل روحی و تعالی انسان خواهد شد. اگر مهمترین محبت قلبت به امام تعلق داشته باشد، در واقع این امام است که بر دل تو حکومت میکند و قلبت را سرشار از حکمت و عدالت خواهد کرد.

مهمترین نیاز

نیاز ما به امام مهمترین نیاز در ارتباطات انسانی است. نمیشود جای این نیاز را با محبت و رابطه دیگری پر کرد. اگر جای امام را در قلبت به دیگری بدهی؛ مقام امام را در قلبت غصب کرده ای و هیچگاه از زندگیت لذت کافی و کامل نخواهی برد.

طبیعت

طبیعت بسیار زیبا است و حضور در طبیعت بکر میتواند انسان را در بازگشت به خویشتن و درک فطرت خود کمک کند. نگویید بعضی ها هستن که حضور در طبیعت هیچ نفع معنوی برایشان ندارد. بله بعضیها با پیامبر هم بوده اند و آدم نشده اند. آنها چون به شدت اسیر تمایلات نفسانی بوده اند، بهره نبردند.

استاد

بهترین استاد راهنمای هر کس خود اوست. ما هر کدام یک استاد بصیر و دلسوز ولی خاموش در درون خود داریم، که باید طی برنامه محاسبه نفس، زبان او را برای خودمان باز کنیم.

دیدن خدا

تمام حوادثی که در اطراف ما از صبح تا شب رخ میدهد برای دیدن خداست، هر کدام به رنگی.

سرای آخرت

بدون تصدیق آخرت نمیشود دنیا را تحمل کرد و بدون تصور بهشت نمیشود به لذت های دنیا اکتفا کرد. کسانی که بدون توجه به سرای آخرت به سرای دنیا خو گرفته اند، خود را فریب داده اند. انسان طوری آفریده شده است که نمیتواند به مواهب دنیا قانع شود.

پرواز

پرواز آرزوی انسان است. در پرواز احساس رهایی و شکوه جان آدم را لبریز میکند. اما سقوط هم نوعی رهایی در خود دارد و بی شباهت با پرواز نیست. برای همین هر کسی سقوط میکند و از بند بندگی رها میشود، ابتدا احساس آزادی میکند، اما پایان سقوط ضربه هولناک نابودی است.

امتحان مهربانی

مهربانی باید مثل باران باشد، نه آبیاری قطره ای! خدای مهربان معمولا بر سر راه انسان کسانی را قرار میدهد که شایستگی مهربانی ندارند و قدر شناسی نمی کنند. این امتحان مهربانی است و دلیل صداقت شخص مهربان. مهربانی کردن و وفاداری ندیدن و همچنان مهربان بودن اوج مهربانی است.