تفاوت زن و مرد

تفاوت های بین زن و مرد فقط ظاهری و جسمانی نیستند. همان طور که زن و مرد نباید لباس یکدیگر را بپوشند؛ خصلت های اختصاصی یکدیگر را هم نباید پیدا کنند. ما نیازمندیم این تفاوت ها را بفهمیم و فاصله ها را حفظ کنیم تا بتوانیم رفتار مناسبی نشان بدهیم و احکام اسلام را هم راحت تر خواهیم پذیرفت.

امید و اطمینان

خدا ما را دوست دارد. نسبت به ما بی تفاوت نیست. پس هیچ گاه ما را در امتحانی قرار نمیدهد که نتوانیم از عهده آن برآییم؛ و ما را در معرض معصیتی قرار نمیدهد که نتوانیم توبه کنیم. نا امیدی از چنین خدایی واقعا گناه کبیره است. همین امید و اطمینان به محبت خدا و یادآوری آن؛ رشد دهنده است

شرط تعالی انسان

خدا ما را درگیر دنیا میکند؛ بعد میفرماید خود را رها کنید. اگر وارد دنیا نمیشدیم؛ بیرون ماندن و آلوده نشدن راحت بود. ولی این حکم تکوینی و گاهی تشریعی است که باید وارد دنیا شد. بعضیها سعی دارند با ترک بعضی وظایف از صحنه درگیر شدن با دنیا فرار کنند. اینها هیچ گاه تعالی پیدا نمی کنند. 

قدرت

خدا به آدمها به صورت محدود قدرت؛ امکانات و آزادی میدهد تا خودداری؛ ایثار و بلند همتی شان را بیازماید. اگر شکست بخورند باز در فرصتی دیگر آن ها را امتحان میکند تا پایان عمر. اما اگر شکست نخورند به صورت نامحدود به آن ها قدرت؛ امکانات و آزادی میدهد و آن ها سو استفاده هم نخواهند کرد.

یادآوری

آدیمزاد قبل از به دنیا آمدن عاشق همه خوبیهاست؛ بعد همه را فراموش میکند و به دنیا می آید. بناست کم کم با مواجهه با آیات و نشانه های خدا تمام علاقه های فراموش شده خود را بیاد بیاورد. بزرگترین نشانه خدا که میتواند ما را به یاد عالی ترین دوست داشتینهای خوبمان بیاندازد؛ حضرت علی علیه السلام است.

لازمه رشد معنوی

برای رشد معنوی نیاز به برنامه روزانه تفکر داریم. باید به صورت مستمر و منظم درباره موضوعات مهم بیاندیشیم و الا دچار بیماری غفلت میشویم. نباید تفکر و توجه را به شرایط و یا تمایل واگذار کنیم. توجه یافتن و توجه درباره مرگ و معاد؛ نعمات خدا و معصیت های ما و .. برنامه روزانه میخواهد.

پایان فرصت

مرگ پایان زندگی نیست؛ پایان فرصت است. پایان فرصت مسابقه؛ فرصت رشد؛ فرصت پرواز. ولی پایان فرصت بودن نیست. ما خواهیم ماند با نتایجی که به دست آورده ایم و فرصت هایی که از دست داده ایم و دیگر باز نخواهند گشت.البته پس از مرگ یک فرصت جاودانه خواهیم داشت برای لذت بردن از جوایز مسابقه.

جدی نگیرید؛ جدی بازی کنید!

ما زندگی خود را با بازی شروع میکنیم. آنچه در بازیهای دوران کودکی وجود دارد تماما در طول زندگی ما جاری است. معماها، تلاشها، هیجانها، رقابتها، قهرها، آشتیها و ...زندگی ما را شبیه بازیهای کودکانه میکند. اما مهم ترین درسی که باید از بازیهای دوران کودکی بگیریم این است که جدی نگیریم!

تکبر پنهان

بدی حسادت این است که میتواند بیش از دیگر رذائل اخلاقی در وجود انسان پنهان شود. حتی خود را در رفتار های خوب مثل دلسوزی های نابجا یا غیر مخلصانه نشان میدهد. کسی اهل محاسبه نباشد هیچگاه از حسادت پنهان خود آگاه نمیشود. باید همیشه برتریهای دیگران را بپذیریم تا مطمئن بشویم حسادت نداریم.

گناه آدم های خوب

اگر بخواهی عبد باشی، اول باید گناه نکنی. بعد بی گناه که شدی، برای گناهان زیادی گریه خواهی کرد. گناه شکری که هیچ گاه نمیتوانی به جا آوری. گناه ادا نکردن حق بندگی. گناه خود را گناهکار ندیدن. گناه فاصله زیادی که با او داری و گناهانب که فقط آدم های خوب آن را درک میکنند و نیمه های شب به خاطرش هق هق گریه میکنند.