غم، ناشی از دوست داشتنی های ماست. هر کسی به سوی دوست داشتنی های خود میرود به سوی غمگین شدن حرکت کرده است. اگر به دوست داشتنی هایت نرسی غمگین میشوی و اگر به آن ها برسی، بهترین خاطراتت تو را غمگین خواهد کرد. اگر کسی میخواهد غم نابودکننده نداشته باشد باید فقط به جاودانه ها علاقمند بشود.