صفای باطن دنیا

اگر صفای باطن داشته باشیم، فریب ظاهر دنیا را نخواهیم خورد؛ اما شیفته باطن دنیا خواهیم شد. آدم با صفا، صفای باطن دنیا را میبیند و مدهوش آن میشود. صفای باطن دنیا حرکت عاشقانه ذرات عالم به سوی خداست. صفای باطن عالم همان یسبح الله ما فی السماوات و الارض است.

چرا زیاد میخوابیم؟

وقتی به خواب میرویم جسم و روح خود را رها میکنیم تا تجدید قوا کنند. چرا زیاد میخوابیم؟ چون وقتی بیداریم معمولا بدجوری از جسم و جان خود استفاده میکنیم و موجب خستگی نابجای خود میشویم. ولی آدم حسابیها چون هنگام بیداری آرامترند، میتوانند کمتر بخوابند؛ کمیت و کیفیت زندگیشان بهتر است.

مدیریت لذت

این ماییم که باید لذت ببریم، نه آنکه لذت ما را ببرد. ما باید غذا بخوریم، نه غذا ما را بخورد. ما باید درس بخوانیم، نه درس ما را بخواند. اگر تسلیم انواع لذت ها بشویم، لذت ما را برده است و دیگر نمیتوانیم خوب لذت ببریم. پس باید با لذت، غذا و حتی علم گزینشی برخورد کنیم تا مقهور نشویم.

مسابقه ای به نام زندگی!

زندگی مسابقه ایست که اکثر جوایزش را در عالم آخرت میدهند. بدون توجه به عالم آخرت نمیشود نمیتوان به هیچ حدی از زندگی راضی شد. البته بعضیها طبعا آدم قانعی هستند و یا تسلیم کمبود های دنیا میشوند. ولی بالا تر از اینگونه قتاعت ها آن است که ایمان به آخرت، تو را به حداقل ها در این دنیا قانع نماید.

امید

انسان موجودی امیدوار و آرزو گراست، یعنی دوست دارد همیشه با امید و آرزو زندگی کند. علاقه او به امید تا حدی است که گاهی با خیالات، خودش را امیدوار میکند. ولی باید دانست در این دنیا همه امید ها جز امید به رحمت و کرم خدا قطع میشود و هیچ امیدی مانند امید به خدا انسان را گرم نمیکند.

آرامش ؛ مقدمه خوبیها

آرامش موجب رویش جوانه های فطرت و شکوفایی استعدادهای انسان میشود. آرامش بستری برای جوشش حکمت، کسب معرفت و افزایش محبت به خوبیها و خوبان عالم است. البته آرامش کاذب که نتیجه غفلت از حقایق عالم است در وجود انسان اثر عمیق ندارد. آرامشی که در اثر توجه به خداست، مقدمه همه خوبیهاست.

تغیر ذائقه

چشیدن لذت به ذائقه انسان بستگی دارد و ذائقه انسان قابل تغیر و تربیت پذیر است. تربیتش نکنی، تغیرش میدهند و تخریبش میکنند. آن گاه به جای لذت فراوان بردن از خدا، اندکی از دنیا لذت خواهی برد. چون هر چقدر هم انسان ذائقه خود را خراب کرده باشد، دنیا نمیتواند زیاد با آن متناسب بشود.

تلخی ماندگار

اگر پدر و مادر با ما خوب رفتار نکنند قابل تحمل تر است و بالاخره دوران سختی آن به پایان خواهد رسید. ولی اگر فرزندان با ما خوب رفتار نکنند تلخی آن برای همیشه باقی خواهد ماند. اگر میخواهیم فرزندانمان با ما خوب برخورد کنند، به پدر و مادر مهربان باشیم، اگرچه آن ها با ما نامهربانی کنند.

سبک بال بودن

اگر انسان خود را از علاقه های خودخواهانه و پست رها کند، سبک میشود، بال درمی آورد و پرواز خواهد کرد. هرگاه دیدید سبک بال نیستید به دنبال علاقه های بد و نابجا بگردید، به سرعت میشود آنها را پیدا کرد. سعی کنید با نفرت به آن ها نگاه کنید، تضعیف خواهند شد و صفای باطن شما تقویت میگردد.

همراه اول

خداوند مهربان هیچگاه ما را تنها نمیگذارد و در تمام لحظات همراه ماست، حتی هنگام خواب بالای سر ما بیدار است. این همراهی از سر محبت و دلسوزی است نه از سر مچ گیری و کینه ورزی. او تماما  متوجه ماست و ما از او غافل. ما بدون خدا بسیار ضعیفیم و با خدا پرقدرت ترین موجود عالم خواهیم بود.