دوست داشتنیهای بدی را که در دل خود پنهان میکنیم، روح ما را افسرده میکند؛ دوست داشتنیهایی دست نایافتنی و یا گناه آلود هستند و خودمان هم میدانیم خوب نیستند. اما آنها را ازبین نمیبریم  و با خیال پردازی آنها را تقویت هم میکنیم. دلی که از دوست داشتنیهای بد خالی است، باصفا است.