صداقت

صداقت تنها در گفتار نیست؛ در رفتار هم باید باشد. همان طور که صداقت در پایبندی به عهد هم ذکر شده است. وقتی کسی رفتاری میکند که علی القاعده باید نیت خوبی داشته باشد ولی در باطن نیت درستی ندارد با اینکه دروغ نگفته؛ اما رفتار صادقانه ای نداشته است. بعضیها با خودشان هم صداقت ندارند.

سطح نگاه

هر چه بر سن آدم افزوده میشود سطح نگاهش بالاتر میرود؛ زمان را کوتاه میبیند و زمین را کوچکتر میابد. اگر ارتفاع سطح نگاهش به بالاترین حد خود برسد؛ قیامت را هم میبیند. گویی وقتی سطح نگاه انسان بالا میرود؛ خود او را نیز به پرواز در می آورد و اوج میگیرد و لذت پرواز را احساس خواهد کرد.

آدم های بلند همت

دین برای آدم های بلند همت است و به مذاق کسی که بلند پرواز است خوش می آید. باید ببینیم چه چیز آدم را از همت بلند باز میدارد؟ تربیتی که قله گرا نیست و قلعه محور است؛ تبلیغاتی که بزرگنمای اشیا کوچک است و هر نوع فقر مادی و جهل معنوی ؛ همت بلند ر ا نابود و انسان را از پرواز ناامید میکند.

کار اصلی ما چیست؟

عبادت کار اصلی ما آدم‌ها است؛ بقیۀ کارها همه سرکاری هستند. برای رسیدن به این باور باید تفکر کنیم برای چه آفریده شده‌ایم؟ آیا جز برای ملاقات خدا خلق شده‌ایم؟ آیا بزرگترین واقعۀ زندگی ما ملاقات با خدا نیست؟ عبادت یعنی روبروی خود خدا بایستیم و در این باره بیندیشیم.

لحظه‌های ناب زندگی

لحظه‌های بی‌قراری و دل‌گرفتگی، لحظه‌های ناب زندگی انسان است؛ شاید خدا می‌خواهد در این لحظه‌ها که ارتباط تو با دیگران به هر دلیلی قطع می‌شود، خود را به تو نشان دهد و ارتباط عمیقی بین تو و خدا ایجاد کند. این لحظه‌ها را از دست ندهیم، از آن فرار نکنیم، دل‌گرفتگی یعنی دل ما از همه خسته شده و خدا را می‌خواهد.

خدا چه کسی را دوست دارد؟

کسی که خدا او را دوست داشته باشد، زیاد به او فرصت ثواب میدهد و فرصت گناه زیاد به او نمیدهد مگر اینکه مطمئن باشد خطا نخواهد کرد. خدا چه کسی را دوست دارد؟ کسی که از فرصت گناه سو استفاده نمی کند. خدا چه کسی را بیشتر دوست دارد؟ کسی که از کمترین فرصت ثواب، بیشترین استفاده را میکند.

کلید طلایی زندگی مشترک

مردان اطاعت و زنان محبت میخواهند. آقایان دل خانم ها را نشکنند؛ خانم ها غرور مرد را نشکنند.

چرا نمی‌توانیم به خدا توکل کنیم؟

بنا بود مصرف «ترس» در انسان این باشد که از همۀ خطرها بترسد و مانند کودکی که به مادر پناه می‌برد، به خدا پناه ببرد و سپس با تکیۀ به او از چیزی نترسد، اما هم از خطرات اصلی حیات نترسیدیم و هم هر گاه ترسیدیم به خدا پناه نبردیم؛ حالا از پناه بردن به خدا می‌ترسیم یعنی نمی‌توانیم به او توکل کنیم.   

از تنهایی گله نکنیم!

انسان موجودی تنهاست. کسی نمیتواند از تنهایی و غربت ذاتیش رهایی پیدا کند. خانواده و رفقا تا حدی میتوانند این تنهایی و غربت را بر طرف کنند ولی غربت انسان هیچ گاه به طور کامل زائل نمیشود. خدا انسان را طوری آفریده که تنهاییش فقط با خدا بر طرف شود. از غربت و تنهایی گله نکنیم و آن را تقصیر این و آن نیندازیم!

سلام بر ابراهیم ( قسمت دوم )

به مردم و جوان‌هایی که این کتاب را نخوانده‌اند هم توصیه می‌کنم که حتماً به مطالعۀ این کتاب بپردازند و مطمئن باشند که نگاه و رفتارشان قبل از خواندن این کتاب، با بعد از مطالعۀ آن متفاوت خواهد شد. و حتی می‌توانند تاریخ زندگی خود را دو قسمت کنند: یکی قبل از خواندن این کتاب و یکی بعد از خواندن این کتاب. بنده مبالغه نمی‌کنم و مطمئن هستم هر کسی این کتاب را بخواند و با این شخصیت آشنا شود، عرض بنده را تأیید خواهد کرد. حضرت آیت الله العظمی بهجت(ره) می‌فرمود: مطالعۀ زندگی خوبان به منزلۀ کلاس اخلاق است. و شما با مطالعۀ این کتاب، اثر معنوی آن را در وجود خودتان لمس خواهید کرد.