تقوا

مهم ترین سفارش دین و انبیا الهی تقوا است ، نه صرف اصلاح صفات اخلاقی. بدون تقوا رفتار خوب و صفات خوب ما پذیرفته نمیشود. چرا گاهی از اوقات تاکید ما بر اخلاقیات بیشتر از تقوا میشود؟ اگر بیش از صفات خوب اخلاقی به تقوا اهمیت میدادیم ؛ امروز از شر همه صفات بد اخلاقی خلاص شده بودیم.

از شهدا مدد بگیرید ..

کسانی که خیلی دوست دارند برای هدایت دیگران تلاش کنند و عشق به سعادت آدمها داشته باشند به جای اینکه بمیرند ، شهید میشوند. این شهادت آن ها را صاحب قدرتی جاودانه و تاثیری گسترده برای کمک به انسان ها برای رسیدن به سعادت خواهد کرد. شهدا بهتر از فرشته ها به کمک ما آدم های مردنی می شتابند.

راه سنجش معنویت

معنویت و اخلاق تنها به ایمان و احساس خوب داشتن نیست و حتی صرف رفتار خوب هم برای رشد انسان کفایت نمیکند. باید آنقدر رفتارهای خوب را تمرین کنیم تا در آنها مهارت پیدا کنیم. خوب بودن به خودی خود سخت است و اگر مهارت نداشته باشیم سخت تر میشود. با دستورات دین به مهارتهای معنوی میرسیم.

تنگ نظری

تنگ نظری نوعی ضعف بینش است که از واقع بینی افراطی ناشی میشود. افراد تنگ نظر اگر آدمهای خوبی باشند درهای بهشت را بروی دیگران میبندند و اگر آدمهای بدی باشند درهای جهنم را به روی دیگران باز میکنند. تنگ نظری نوعا توام با نزدیک بینی است که معمولا ناشی از ندیدن وسعت رحمت خداست.

مبارزه دائمی

با هر انگیزه خوبی که با هوای نفس مبارزه کنی، خواهی دید که در لابلای انگیزه های خوب، هوای نفس دیگری پیدا میشود. هوای نفس مانند علف هرزه در مزرعه دل ما میروید.  هر چه این مزرعه را با معنویت آبیاری میکنی، علف هرزه ها هم بیشتر آب میخورند. چاره این نیست که دلت را بخشکانی؛ باید دائما علفها را درو کنی.

راه رسیدن به قدرت

قدرت هایی که انسان میتواند به دست بیاورد، بسیار بیشتر از آن است که قابل تصور است. تنها راه به دست آوردن این قدرت ها ، مخالفت با هوای نفس به امر خدا و عبادت مخلصانه است. البته اگر کسی بخاطر به دست آوردن این قدرت ها، مجاهدت و عبادت کند به دنبال هوا رفته است و عبادتش مخلصانه نخواهد شد.

دوست داشتن

دوست داشتن اتفاقی است که اگر نیفتد زندگی سرد خواهد بود و اگر اتفاق بیفتد به مرور همه چیز را آتش خواهد زد. دوست داشتن حد وسط ندارد. اگر به کسی علاقه نداشته باشی شاد نیستی، اگر کسی را دوست داشته باشی غمگین خواهی شد. مگر این که خدا را بیش از همه دوست داشته باشی؛ آن گاه به تعادل میرسی.

سهمیه لذت در دنیا

اگر باور کنیم سهم ما از لذت در دنیا هیچ گاه کم نمیشود و طبق مقدرات الهی سهمیه خود را دریافت خواهیم کرد، هیچ گاه گناه نخواهیم کرد. هر چه از طریق گناه بناست به ما برسد از راه صواب بهترش به ما خواهد رسید. گناه فقط سهمیه ما را از لذت کم میکند و راه درست، سهمیه ما را افزایش هم میدهد.

نحوه برخورد با محدودیت های زندگی

دنیا سرشار از محدودیت هاست، محدودیت هایی که اکثرا برطرف نمیشوند. محدودیتها نوعا رشد آفرینند. عاقل کسی است که محدودیت های اجتناب ناپذیر را راحت میپذیرد. اما عارف کسی است که حتی اگر تمام محدودیتهایش را بردارند و او را از قدرتهای خاص برخوردار کنند، حاضر نمیشود خارج از محدودیت زندگی کند.

تفاوت خودت را با حیوانات بیشتر کن!

انسان میتواند مانند پرنده ها پرواز کند، مانند ماهی ها شنا کند و مانند دیگر حیوانات روی زمین راه برود. اما نمیتواند فراموش کند که انسان است و باید با حیوانات فرق داشته باشد. حیوانات میتوانند مثل تو غذا بخورند و نفس بکشند؛ اما نمی توانند مانند تو فکر کنند. تفاوت خودت را با حیوانات بیشتر کن!